امامان نور و صراط مستقیم‏

از ویژگیهاى امامان در زیارت جامعه کبیره آن است که این انوار تابناک صراط الهى‏اند «و صراطه».
واژه صراط
برخى از عالمان لغت ریشه "صراط" سراط مى‏دانند که در اصل لغت به معناى بلعیدن است و تبدیل سین به صاد ناشى از تناسب آن با طاء است.(1)
و راز اینکه به بزرگراه صراط مى‏گویند آن است که به جهت فراخى و وضوحى که دارد گویا سالک در خود مى‏کشد گویا که او را مى‏بلعد «و بعض اهل العلم یقول ان السرط مشتق من ذلک لان الذاهب فیه یغیب غیبة الطعام المسرط».(2)
مؤلف التحقیق واژه صراط را مستقل از سراط مى‏داند: «والظاهر ان کلمة الصراط مستقلّة فى نفسها غیر مبدلة فى السراط.»(3)
دلیلش آن است که صراط مشتقات ندارد اما سراط مشتقات دارد.
بهرحال آنچه که در آن تردید نیست آن است که معناى این واژه راه روشن و وسیع است چه آنکه مادّى باشد یا معنوى و الزاماً معناى استقامت در آن نیست که اگر به معناى آن بود وصف مستقیم براى آن تأکید مى‏شد.
 

 

منظرگاه مديريتي مهدی منتظران...